Eskişehir’de oynanan Konyaspor - Fenerbahçe maçı…
Maça bölüm bölüm bakmak, daha sağlıklı değerlendirme yapmaya götürür bizi:
Valencia’nın kırmızı kart gördüğü 22. dakika öncesi …
22. dakika ile Konyasporlu Adil Demirbağ'ın ikinci sarıdan kırmızı gördüğü 54. dakikaya kadar olan, Konyaspor’un sahada 10’a 11 üstün olduğu bölüm.
Sahada eşikliğin 10-10 olduğunda 54. dakika sonrası…
Asıl değerlendirilmesi gereken, gol olmayan, sahada eşitliğin olduğu 22. dakika öncesi ve 54. dakika sonrası…
Yol Uzun, 90 Dakikalar Kısa!
Fenerbahçe’nin 15-29 Ağustos arasındaki maç trafiği Konyaspor maçıyla bitiriyor.
Bu üç günde bir “maç trafiği” için “zorlu” demiştik.
Oyuna, skorlara (atılan 16, yenen 3 gol) bakılırsa, “zorlu”, sözde kaldı.
Kasımpaşa (deplasman): 0-6
Austria Wien (deplasman): 0-2
Adana Demirspor (22 Ağustos) :4-2
Austria Wien (25 Ağustos): 4-1
Bu cümlelerde "kent takımı" olmanın ifadesi vardır. Çünkü “geçmiş olsun” denmesi beklenen/ler, bir kentin önde gelen “kurum”ları, “kişileri”dir.
Onlara, “Bize, kent adına niye sahip çıkmıyorsunuz?” diye bir sitem var.
Nasıl sahip çıkılmalı?
Fenerbahçe, dolu tribünler karşısında baskıyla başladı.
Ama ilk düdükten önce bir başka “başlayan” vardı.
Sahada Adana Demirspor’u temsil eden ama aklı, gönlü başka takımlarda olan kimi futbolcuların tribünlere yönelik sinsi, yarar sağlamaya yönelik kışkırtmaları…
(Bakalım aklı ve gönlü başka takımlarda olanlar, o takımlara rakip olunca hangi hünerlerini gösterecekler!)
Gitti gidiyor denen maçın son dakikasında kurtarıcı olan, 3 puanı getiren gol, o ana kadar olan olumsuzlukları bir anda silip süpürür, eleşirinin odağındakini övgüye boğar.
Kimdir eleştirinin odağındaki?
Bekleneni veremeyen futbolcu …
Teknik direktör …
Yönetim, çoğu kez de başkan …
Fenerbahçe, Viyana dönüşünde şen şakrak!
Gidişte umut vardı, dönüşte perçinleşti bu.
Görüntü, “ayna gibi” ortada: Austria Wien 0 - 2 Fenerbahçe
Jesus, elini çabuk tuttu; Fenerbahçe için Avrupa Ligi gruplarına erken rezervasyon yaptırdı böylece!
Yer garantili ve masrafsız!
Fenerbahçe’nin kasasından “bir kuruş” bile çıkmayacak; üstelik kasasına 3,63 milyon Euro girecek.
Fenerbahçe, UEFA Avrupa Ligi play-off turu ilk maçı için Viyana’ya uçtu.
Rakip, Avusturya’nın Austria Wien takımı.
Ağustos ayındaki “zorlu” bir maç daha…
Ümraniyespor maçı sonrası gidilseydi, başka havada olunacaktı; ama şimdi 6-0’lık Kasımpaşa maçının verdiği moralle, umutla gidiliyor.
Bir maçta umutsuzluğa kapılan, bir başkasında skora/ oyuna bakan umutla dolan taraftar da bu gidişten umutlu.
İlk hafta kendi evinde Adana Demirspor’a yenilen Giresunspor gelmiş, Galatasaray’ı İstanbul’da 1-0 yenmiş …
Beşiktaş, deplasmanda 31. dakikada 3-0 öne geçtiği Alanyaspor maçını 3-3 bitirmiş …
Takımı ilk hafta kendi evinde Ümraniyespor’la 3-3 berabere kalan Fenerbahçe taraftarı sevinmesin de ne yapsın!
Ümraniye karşısında, uzatmalarda yenilgiden kurtulup beraberliği sağlamak, buruk da olsa bir sevinç!
Süper Lig’in ikinci hafta maçları bugün bitiyor.
Fenerbahçe, araya Avrupa maçları girince, pazartesi günlerine abone oldu! Yüklü bir maç trafiğinin getirdiği zorunlu bir durum bu.
Her yıl, özellikle son beş yıl, “yeniden” takım olma yoluna sokulan Fenerbahçe, oturmuş takım havasında değil. İster istemez, o havanın yakalanması için beklenecek! Beklerken, “sabır” denen o kurtarıcı sözcük, teknik direktöre hoşgörülü bakmayı, ona “avans” vermeyi gerektiriyor.
Ama ne zamana kadar?
Futbolda hakem/ler dendi mi akla, başrolde Cüneyt Çakır gelir.
Yıllardır, Cüneyt Çakır’a “düdük astırmak” isteyenler oldu. Bütün çıkışlar havada kaldı, sert çıkışlar bile “fos” çıktı.
Cüneyt Çakır, el üstündeydi; UEFA’nın bile gözdesiydi.
“Düdük astırmak”la sahalardan uzaklaştırılmak istenen o Cüneyt Çakır hakemliği kendi isteğiyle bıraktı.
Slovacko maçı öncesi, Fenerbahçe için “rahat mı rahat” dedik.
Saptamamızda bir kayırma, abartma yoktu; ilk maçı 3-0 kazanan bir takıma olağan bir bakıştı bizimki. Çünkü tur atlama olasılığı yüksek, bir başka deyişle kesin olan Fenerbahçe, oyunuyla taraftarı mutlu edecekti.
Gel gör ki, başta Jesus, sahaya sürdükleri, rahatlığın verdiği güzel, etkili oynamayı “gevşeklik”, “baştan savmacılık”a dönüştürdüler.
Ne demeli Jesus’a?
Çok şeyler denebilir, ama biz, “Kibar Feyzo” fiminde köylü rolündeki Kemal Sunal’ın “Ağam, eğlenir bizimle!” deyişinden esinlenerek şunu diyebiliriz:
Jesus Ağam, eğlenir bizimle!
Turu İstanbul’a bıraktı!
Turu deplasmana bıraktı!
Süper Lig’e ilk kez “Merhaba” diyen bir takım: Ümraniyespor!
Şansa bak, ilk maçı deplasmanda, rakip, Fenerbahçe…
Zorlu bir deplasman, zorlu bir rakip. Hangi açıdan bakarsanız bakın, güçler arasında bir dengesizlik var.
Gel gör ki bu dengesizliğin sahada kâğıt üzerinde kaldığı görüldü. Çünkü Fenerbahçe, uzatmalarda gelen golle eşitliği sağladı; ilk kez Süper Lig’de boy gösteren Ümraniyespor’a yenilmekten kurtuldu. Böylece Ümraniyespor, tarihine yeni “ilk”, yani ilk maçta ilk galibiyet, ayrı bir deyişle “ilk maçta Fenerbahçe karşısında ilk galibiyet” ekleyemedi.
Fenerbahçe, Süper Lig’e ilk kez çıkan Ümraniyespor’u konuk etti.
Sahada “taş gibi” takım görüntüsü veren Ümraniyespor, uzatmalara yedi golle 3 puandan oldu.
Maç, Fenerbahçe taraftarını hüzne boğdu.
Ama Başkan Ali Koç, beraberlik için “hayırlı bir sonuç” dedi, bunu da “Hem eksiklerimizi görmek için hem de uyanmak için…” diye açıkladı.
Ali Koç, ortalıkta gözükmez diye düşünenler, yani önyargılılar yanıldılar!
Tatlı bir söyleşiye ne dersiniz?
İsteyen buna röportaj da diyebilir.
Futbolda her yeni sezona başlayış, önce eski sorulardan şunu gündeme getirir:
Bu sezon da hakemlerin “kollama doğrama” huyu depreşir mi?
Erken ama şunu söylememiz gerekecek:
TFF’de belli koltukların değişmesi, maçların adil yönetileceği anlamına gelmez. O bakımdan sahadaki “düdük” dediğimiz, VAR’da işine geldiği gibi “yönlendirici” olan hakemler, kimsenin kuşkusu olmasın kimi maçlarda yine “skor tayin edici” olacaktır!
