Art arda gelen 4 yenilgi ve 1 beraberlik, Fenerbahçe’yi TL misali değer kaybına uğratmıştı!
“Kayıp”, Galatasaray galibiyetiyle birden unutuldu; sonraki maçlar için “yükseliş”in işareti sayıldı!
Hemen, “soru çengeli”nde bir soru sallanmaya başladı:
Fenerbahçe’ye sistem değişikliği mi kazandırdı, yoksa dirençli oyun mu?
Futbolla içli dışlı olanlardan çoğunun yanıtı “Evet” oldu.
Fenerbahçe - Galatasaray maçlarının favorisi yoktur; kendini favori göreni vardır!
Çökmüş görüntüsü vereni, iç sorunlarla boğuşanı, bir de bakmışsın 3 puanı kapmış; taraftarını sokağa dökmüş.
Maçtan önce, taraftarı “gaza getirmek” için lafla güç gösterisi başlar. Şarkıcı türkücü takımı, magazin düşkünleri de boş durmaz; karar vericilere akıl vermeye başlarlar. Herkes öne çıkma yarışı içine girer, takım sevgisiyle gündeme gelir.
Başkan Ali Koç, Galatasaray maçını kazanmakla ortalığın güllük gülistanlık olmayacağı kanısında!
“Biz, oraya gidip o maçı kazanacağız. O maçı kazanınca da sorunlar bitmeyecek. Allah korusun, olumsuz bir sonuçta da büyük radikal değişikliklere gitmemizi gerektirecek bir şey olacağını sanmıyorum.”
Bilgisayarın başına oturur oturmaz, gördük ki sorular toplanmış bizi bekliyor!
Sorulardan biri öne geçmiş, pankart olmuş!
Ne olacak Fenerbahçe’nin bu hali?
Buna “mı” sorusunu ekleyelim:
Ne mi olacak Fenerbahçe’nin bu hali?
Soru yeni biçimiyle, açılan pankarta (!) sorulu bir yanıttır!
Yanıt, gidişin iyi olmadığını anlattığı gibi, “iyi olması” için de bir öneri içerir; bu da sorusuyla gidişin iyi olmadığına takılıp kalanı rahatlatır!
Süper Lig’de art arda gelen 3 yenilgi, bunların arasına giren UEFA Avrupa Ligi’nde Royal Antwerp beraberliği….
Bunun adı, en basit deyişle “dibe vurmak”tı!
Biz, son yenilgi öncesine, Konyaspor maçına “diriliş ya da çöküş” gözüyle baktık. Ne yazık ki “çöküş” geldi!
Tepkiler, tepkiler, tepkiler…
Yalnız, tepkilerin yönü aynı doğrultu da değildi.
Başkan Ali Koç’a tepki, Pereira’ya tepki, futbolculara tepki…
Böyle düşünenler, baştan “teslim bayrağı”nı çekmişlerdir. Onlara göre, bundan sonra yapılacak yoktur. İşi oluruna bırakacaksın, gittiği yere kadar gidecek. İş, beklenenin aksine, rayına oturursa, ne iyi...
Yoksa?
Bu, bir “kaderci tavır” değil de nedir?
Futbol da, bu “yaklaşım”dan kurtulamaz. Hazırlık maçlarındaki görüntü, hep öyle sürecekmiş gibi algılanır. Diyelim, Spor Toto Süper Lig’in kaderi, kimilerince daha baştan çizilir!
Hele, “Büyükler” için, bir de Avrupa yolunda “tökezleme” olursa... Bir sorumlu aranır; bulunur da... Genelde de “kurumsal kimliği” taşıyan kişi ya da teknik adam, “hedef tahtası”ndadır artık.
